Παρά το γεγονός ότι οι γάτες είναι πολύ φωτογενή και καλλιτεχνικά πλάσματα, υπάρχουν πολύ λίγες ταινίες μεγάλου μήκους όπου η γάτα θα έπαιζε τον κύριο ρόλο. Τις περισσότερες φορές, ο χρόνος τους στο καρέ περιορίζεται από μια φευγαλέα εμφάνιση και φέρει ένα συναισθηματικό φορτίο προς το παρόν παρά ένα πλήρες παιχνίδι δράσης. Μερικές φορές είναι ένα χαριτωμένο γατάκι που κάθεται δίπλα σε ένα ζευγάρι, το οποίο, όπως ήταν, τονίζει τον ρομαντισμό της στιγμής. Μια μαύρη γάτα που τρέχει πέρα από το δρόμο θα πρέπει να ενημερώσει τον θεατή ότι τυχόν προβλήματα περιμένουν τον ήρωα της ταινίας.
Ποιος είναι ο λόγος για αυτήν τη στάση απέναντι σε αυτές τις αφράτες ομορφιές; Για παράδειγμα, τα σκυλιά - είναι πολύ επιτυχημένα σε καθήκοντα όπως η υποκριτική, ακόμη και υποψήφια για το σκύλο τους Όσκαρ - το βραβείο Golden Collar. Γιατί λοιπόν οι γάτες δεν τις έχουν, ας πούμε, ένα χρυσό λουρί; Φυσικά, το κύριο πρόβλημα είναι η ανεξαρτησία των αιλουροειδών. Καμία γάτα δεν θα τρέχει σαν σκύλος με την πρώτη σειρά ενός ατόμου να εκτελέσει αυτό ή αυτό το έργο. Μια γάτα χρειάζεται κάτι περισσότερο από μια λιχουδιά και έναν έπαινο για να παραπλανηθεί για να παίξει τον σωστό ρόλο. Όμως, ωστόσο, υπάρχουν ταινίες με γάτες στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Με ποιες συμβουλές οι σκηνοθέτες πείθουν τους ουρά τους μουστάκια να κινηματογραφούν - αφήστε το να παραμείνει μυστικό. Αλλά για να ακούσουμε μερικά από τα αριστουργήματα στα οποία πρωταγωνίστηκαν οι Muski και Barsiki αξίζει τον κόπο: "This Wild Cat" (1997), "Kitten" (1996), "Cats Against Dogs" (2001 και 2010), "Cat's Eye" (1985), The Way Home 1 and 2 (1992 και 1996), Thomasina's Three Lives (1964), Mad Laurie (1991).
Μπορείτε επίσης να δείτε τα αγαπημένα σας σε ντοκιμαντέρ. Εδώ είναι απαραίτητο να αναδειχθούν ιδιαίτερα οι ταινίες: "Cats: Affectionate Tigers" (1991), "From Kitten to Cat" (1987) και η ταινία του BBC "Mysterious Cats" (2002). Αλλά η μεγαλύτερη ποικιλία γατών, γατών, γατακιών και των ρόλων που διαδραματίζει βασίζεται, αναμφίβολα, σε ταινίες κινουμένων σχεδίων. Από τον Τομ και τον Τζέρι στο Γκάρφιλντ, οι γάτες μας κάνουν να γελάμε και να συμπαθούμε, να ονειρευόμαστε και να αστειευόμαστε.
Τόσο στη ζωή όσο και στην οθόνη, οι γάτες ήταν πάντα και παραμένουν αυτάρκη πλάσματα. Ένα χαριτωμένο και χαριτωμένο πλάσμα απαιτεί πολλή δουλειά, υπομονή και ατελείωτη αγάπη από τον εκπαιδευτή που συνεργάζεται μαζί της. Εάν αυτό επιτευχθεί, τότε το ζώο παίζει ισότιμα με διάσημους ηθοποιούς, ευχαριστώντας μας με τα αστεία κωμωδία του, δείχνοντας όχι έντονη εφευρετικότητα και εφευρετικότητα.
Σε κάθε ένα, ακόμη και ένα μικρό γατάκι, ένας μεγάλος ηθοποιός κοιμάται, ο οποίος αποκαλύπτεται από τη φροντίδα, την προσοχή και την αγάπη μας. Ας αφήσουμε λοιπόν τις γάτες που ζουν δίπλα μας πιο συχνά με το ταλαντούχο παιχνίδι τους. Ποιος ξέρει, μπορεί να είναι η γάτα σας που θα κερδίσει το Feline Oscar όταν καθιερωθεί.
