Η αράχνη δεν κατά λάθος πήρε το όνομά της. Το γεγονός είναι ότι υπάρχουν ελαφριά σημεία στην πλάτη του, τα οποία είναι τοποθετημένα με τέτοιο τρόπο ώστε να τραβούν έναν σαφώς ορατό σταυρό. Επιπλέον, τα μέρη στα οποία ζει είναι γεμάτα με συγκεκριμένο κίνδυνο για τη ζωή του.
Πού ζει η διασταυρούμενη αράχνη
Ο κοινός σταυρός βρίσκεται σε όλη την Ευρώπη. Οι αγαπημένοι του βιότοποι είναι δάση, θάμνοι και κήποι. Συνήθως, οι σταυροί φαίνονται περίπου 30-150 cm πάνω από το έδαφος. Ο σταυρός αράχνης λατρεύει τα υγρά μέρη στα οποία υπάρχει μεγάλος αριθμός κουνουπιών και μυγών - το αγαπημένο φαγητό αυτού του πλάσματος. Ωστόσο, αυτά τα ενδιαιτήματα συνδέονται συχνά με συγκεκριμένο κίνδυνο για τη ζωή της αράχνης.
Αυτός είναι ο λόγος που πολλοί σταυροί γενικά ζουν σε στεφάνες δέντρων σε ύψος που δεν είναι εφικτό για τους εχθρούς. Χτίζουν ένα απομονωμένο καταφύγιο φύλλων, τεντώνοντας τους ιστούς τους ανάμεσα σε κλαδιά. Παρεμπιπτόντως, μπορείτε συχνά να δείτε έναν τροχό που μοιάζει με τροχό κάτω από τις γωνίες εγκαταλελειμμένων αρχιτεκτονικών κατασκευών, καθώς και στα κουφώματα του σπιτιού σας. Δεδομένου ότι ο ιστός αποτελεί αναπόσπαστο χαρακτηριστικό της ζωτικής δραστηριότητας του σταυρού της αράχνης, η κατοικία του είναι απλώς αδύνατη χωρίς αυτήν.
Ο ισχυρός ιστός αράχνης είναι το κύριο χαρακτηριστικό του οικοτόπου
Κατ 'αρχήν, οι εχθροί δεν κοιμούνται ακόμη και στο ύψος των κορωνών των δέντρων. Σε αυτήν την περίπτωση, ο καλά υφασμένος ιστός του έρχεται στη βοήθεια του σταυρού (αν και όχι πάντα), τον οποίο πρέπει να διατηρεί καθημερινά με ακεραιότητα και ασφάλεια. Λόγω των ανήσυχων μύγες και σφήκες, τα δίχτυα της αράχνης απαιτούν συνεχώς μικρές επισκευές. Επιπλέον, καταστρέφεται από μικρά και μεγάλα έντομα, ζώα και ακόμη και ανθρώπους (για παράδειγμα, ξυλοκόποι και ξυλοκόποι).
Δεδομένου ότι ο βασικός νόμος της επιβίωσης μιας αράχνης-αράχνης είναι ένας στενός και έγκαιρος πλεκτός ιστός, η μέθοδος κατασκευής του ιστού της αράχνης είναι αρκετά περίεργη. Η ουσία που αναδύεται από τα κονδυλώματα arachnoid που βρίσκονται στην άκρη της κοιλιάς της αράχνης παγώνει στον αέρα και σχηματίζει νήματα εκπληκτικής και εξαιρετικής αντοχής.
Η διαγώνια αράχνη συνδέει το κύριο νήμα από το υψηλότερο σημείο στο σημείο που έχει επιλέξει ως σπίτι του. Βασικά, αυτό συμβαίνει ανάμεσα σε δύο κλαδιά ή δέντρα. Όταν ο σταυρός στερεώνει το πρώτο μέρος του "θεμελίου", αρχίζει να ταλαντεύεται μέχρι να αρπάξει το παρακείμενο πλευρικό κλαδί. Το αποτέλεσμα είναι μια εγκάρσια γραμμή.
Για να τραβήξετε το άνω εγκάρσιο σπείρωμα σφιχτά, ο σταυρός πρέπει να μετακινηθεί από το ένα δέντρο (ή το κλαδί) στο άλλο, και αυτό είναι αρκετά δαπανηρό. Εάν ένα τέτοιο νήμα τραβιέται αρκετά σφιχτά, τότε η αράχνη αρχίζει να την ενισχύει με πρόσθετα κοντά εγκάρσια σπειρώματα.
Μόλις τραβηχτούν τα κύρια ακραία νήματα, θα εμφανιστεί ένα είδος πλαισίου αράχνης. Μετά από αυτό, ο σταυρός κινείται κατά μήκος του, τεντώνοντας τα εγκάρσια σπειρώματά του. Είναι περίεργο το γεγονός ότι αυτός ο κατασκευαστής θαυμάτων υπολογίζει κάθε βήμα με γεωμετρική ακρίβεια. Ο σταυρός παίρνει τη διασταύρωση των διαγώνων του ως το κέντρο του μελλοντικού ιστού και αρχίζει να τραβά τις ακτινικές ακτίνες. Όταν περάσει επίσης αυτό το στάδιο, η αράχνη-αράχνη πρέπει να συνδέσει μόνο τα νήματα που προκύπτουν σε κύκλο.
