Ο γαιοσκώληκας είναι αντιπροσωπευτικός του τύπου annelid. Η μακρά, επιμήκης θήκη της αποτελείται από ξεχωριστά τμήματα - δακτυλίους, χωρισμένα με περιορισμούς δακτυλίου, που εξηγεί το όνομα του είδους. Χάρη σε αυτή τη δομή, μπορεί να κινείται ελεύθερα τόσο σε πυκνό έδαφος όσο και στην επιφάνεια του εδάφους.
Οδηγίες
Βήμα 1
Το σώμα του γαιοσκώληκα επιμηκύνεται σε μήκος κατά 10-16 εκ. Είναι στρογγυλεμένο σε διατομή, αλλά διαμήκη διαιρεμένο με δακτυλιοειδείς συσπάσεις σε 100-180 τμήματα. Σε αυτές είναι ελαστικές τρίχες, με τις οποίες το σκουλήκι προσκολλάται στην ανισότητα του εδάφους κατά τη διάρκεια της κίνησης.
Βήμα 2
Κατά τη διάρκεια της ημέρας, τα σκουλήκια βρίσκονται στο έδαφος και δημιουργούν διόδους σε αυτό. Φέρουν εύκολα το μαλακό με το μπροστινό άκρο του σώματος: στην αρχή, γίνεται λεπτό και το σκουλήκι το ωθεί προς τα εμπρός ανάμεσα στα κομμάτια της γης, στη συνέχεια, πάχυνση, το μπροστινό άκρο ωθεί το έδαφος και το σκουλήκι τραβά πίσω μέρος του σώματος. Σε πυκνό έδαφος, τα σκουλήκια μπορούν να τρώνε τα δικά τους περάσματα, περνώντας το μέσω του πεπτικού σωλήνα. Τη νύχτα, έρχονται στην επιφάνεια του εδάφους και αφήνουν πίσω τους χαρακτηριστικούς πήλινους σωρούς.
Βήμα 3
Το δέρμα του γαιοσκώληκα είναι υγρό στην αφή επειδή καλύπτεται από βλέννα, γεγονός που διευκολύνει την κίνηση του σκουληκιού στο έδαφος. Το οξυγόνο που απαιτείται για την αναπνοή μπορεί επίσης να διεισδύσει μόνο μέσω υγρού δέρματος. Κάτω από αυτό είναι οι μυοδερμικοί σάκοι - εγκάρσιοι (εγκάρσιοι) μύες συντηγμένοι με το δέρμα, κάτω από τον οποίο βρίσκεται ένα στρώμα διαμήκων μυών. Οι πρώτοι κάνουν το σώμα του ζώου μακρύ και λεπτό, το δεύτερο πυκνώνει ή μειώνεται. Η συντονισμένη εναλλασσόμενη εργασία αυτών των μυών εξασφαλίζει την κίνηση του σκουλήκι.
Βήμα 4
Μία σωματική κοιλότητα γεμάτη με υγρά μπορεί να δει κάτω από τον σάκο του δέρματος-μυών. Τα εσωτερικά όργανα του ζώου βρίσκονται σε αυτό. Σε αντίθεση με τους σκουλήκια, στα σκουλήκια, η κοιλότητα του σώματος δεν είναι συνεχής, αλλά κατατμημένη, διαιρεμένη με εγκάρσια τοιχώματα.
Βήμα 5
Στο μπροστινό άκρο του σώματος βρίσκεται το στόμα. Σάπια φυτικά συντρίμμια και πεσμένα φύλλα, τα οποία τρέφονται με το σκουλήκι, καταπίνει μαζί με τη γη με τη βοήθεια ενός μυϊκού φάρυγγα. Περαιτέρω, το πεπτικό σύστημα συνεχίζεται με τον οισοφάγο, τη βρογχοκήλη, το στομάχι, το έντερο και τον πρωκτό. Μέσω του τελευταίου, στο οπίσθιο άκρο του σώματος, απορρίμματα ακατέργαστων τροφίμων ρίχνονται μαζί με τη γη.
Βήμα 6
Το κυκλοφορικό σύστημα του γαιοσκώληκα έχει δύο κύρια αγγεία: το ραχιαίο και το κοιλιακό. Σύμφωνα με το πρώτο, το αίμα κινείται από πίσω προς τα εμπρός, κατά μήκος της κοιλιακής - από μπροστά προς τα πίσω. Σε κάθε τμήμα, συνδέονται με δακτυλιοειδή αγγεία. Λόγω της συστολής των μυϊκών τοιχωμάτων, το αίμα ρέει σε πολλά παχιά δακτυλιοειδή αγγεία.
Βήμα 7
Τα κύρια αγγεία διακλαδίζονται σε λεπτότερα και αυτά στα μικρότερα τριχοειδή αγγεία. Λαμβάνουν θρεπτικά συστατικά από τα έντερα και οξυγόνο από το δέρμα. Ένα τέτοιο κυκλοφορικό σύστημα, στο οποίο το αίμα κινείται μόνο μέσω των αγγείων και δεν αναμιγνύεται με το υγρό της κοιλότητας, ονομάζεται κλειστό.
