Παρά το γεγονός ότι αυτά τα ζώα είναι αρκετά διαδεδομένα, είναι πολύ δύσκολο να συναντήσετε έναν ασβό στη φύση. Συνήθως, οι ενήλικες ασβοί βγαίνουν στην άγρια φύση μόνο κατά το σούρουπο και κατά τη διάρκεια της ημέρας κοιμούνται σε λαγούμια. Αλλά μερικές φορές το ζεστό καλοκαίρι μπορείτε να δείτε πώς κατά τη διάρκεια της ημέρας μια μητέρα βγάζει μικρούς ασβούς για να απολαύσει τον ήλιο.
Εμφάνιση και ενδιαιτήματα
Ο ασβός είναι ένας πολύ εντυπωσιακός εκπρόσωπος της οικογένειας των mustelidae. Σε μήκος, το σώμα του φτάνει έως και 1 m και ζυγίζει έως και 12 kg, και το χειμώνα το ζώο μπορεί να φτάσει έως και 23 kg. Το ζώο έχει ένα μικρό κεφάλι με στρογγυλεμένα αυτιά, ένα σχήμα σφήνας με μικρή ουρά. Σε σύντομα, αλλά εντυπωσιακά πόδια, υπάρχουν μακρά, ισχυρά νύχια, χάρη στα οποία ο ασβός σκάβει τέλεια τρύπες και παίρνει ρίζες και λαχανικά ρίζας για φαγητό. Αυτά τα ζώα έχουν μακριά, ελαφρώς τραχιά γούνα, η οποία στο μεγαλύτερο μέρος του σώματος έχει ανοιχτόχρωμο και ασημί-γκρι χρώμα. Η κοιλιά είναι πάντα χρωματισμένη με πιο σκούρους τόνους και το κεφάλι είναι λευκό, με πλαστές μαύρες ρίγες στις πλευρές.
Σήμερα, οι ασβοί βρίσκονται παντού, από την Ιαπωνία έως την Ευρώπη. Δεν είναι πολύ επιλεκτικοί σχετικά με την επιλογή των ενδιαιτημάτων, το κύριο πράγμα είναι ότι το λαγούμι δεν παγώνει το χειμώνα και δεν πλημμυρίζει την άνοιξη. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τα ζώα δεν ζουν σε συνθήκες παγετού και αποφεύγουν τις στέπες και τις ερήμους.
Συνθήκες διαβίωσης
Ο ασβός είναι μια πατάτα με καναπέ, και συνήθως η ζωή του δεν ξεπερνά τα όρια μιας ζώνης ενάμισι χιλιομέτρου από το λαγούμι. Εάν η περιοχή είναι πλούσια σε τρόφιμα, τότε πολλά ζώα μπορούν να σκάψουν τρύπες κοντά. Συνήθως οι ασβοί εγκαταλείπονται μόνο όταν υπάρχει έλλειψη φαγητού. Ο ασβός εμπλέκεται προσωπικά στην κατασκευή του λαγούμι, αλλάζοντας συνεχώς το μήκος ή το πλάτος του. Το ίδιο το λαγούμι έχει πολύπλοκη διαμόρφωση. Διαθέτει ένα ολόκληρο σύστημα γκαλερί διαφόρων επιπέδων, οπές εξαερισμού, πολλά αδιέξοδα και κλαδιά, θαλάμους φωλιάσματος. Το λαγούμι μπορεί να έχει μήκος έως και 80 μ. Αλλά ο κύριος θάλαμος, ο οποίος είναι προσεκτικά καλυμμένος με ένα στρώμα ξηρών φύλλων, γρασίδι ή βρύα, θεωρείται η «αίθουσα της κολόνας».
Εάν ένα ζευγάρι ασβών ζει ειρηνικά, τότε το λαγούμι κληρονομείται από τους απογόνους τους. Κάθε επόμενη γενιά ανοικοδομεί τη στέγαση για τον εαυτό τους. Συχνά, οι ασβοί, που διαπερνούν νέα περάσματα, συνδέουν γειτονικά λαγούμια σε ολόκληρους οικισμούς. Το φθινόπωρο, τα ζώα παχύνονται μέχρι την αδρανοποίηση το χειμώνα. Αρκετά άτομα μπορούν να αδρανοποιήσουν σε ένα λαγούμι, αλλά το καθένα έχει το δικό του «υπνοδωμάτιο» - ένα θάλαμο φωλιάσματος. Σε μέρη με ήπιους χειμώνες, τα ζώα μπαίνουν στην τρύπα για λίγες μέρες.
Διατροφή
Ο ασβός ψάχνει για φαγητό το βράδυ, ενώ δεν κρύβει και δεν κάνει θόρυβο. Κινείται αργά και βαριά, αν και κολυμπά τέλεια. Χαμηλώνοντας το κεφάλι του στο έδαφος, το ζώο πηγαίνει σε ένα ρηχό σκούντημα ή ένα βήμα. Οι ασβοί λατρεύουν την καθαριότητα και κοντά στα λαγούμια τους έχουν πάντα την απόλυτη καθαρότητα.
Οι ασβοί των δασών είναι παμφάγα, αλλά προτιμούν τους σκαθάρια, τους γαιοσκώληκες, τους γυμνοσάλιαγκες. Κυνηγούσαν με επιτυχία σαύρες, βόλους, βατράχια. Μπορούν να τρώνε μεγάλα σκαθάρια, να τρώνε πράσινα βλαστάρια φυτών, ριζώματα, φρούτα, αλλά δεν θα τρώνε ποτέ καρόνι.
