Ένας από τους λίγους δηλητηριώδεις εκπροσώπους της πανίδας που βρέθηκε στη Ρωσία είναι η κοινή οχιά (Vipera berus) - ένα όμορφο και ταυτόχρονα μάλλον επικίνδυνο φίδι. Το δηλητήριό της δεν είναι τόσο ισχυρό όσο, για παράδειγμα, ενός γιούρζα ή κόμπρας. Ωστόσο, το δάγκωμα αυτού του ερπετού σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί ακόμη και να προκαλέσει το θάνατο του θύματος. Επομένως, φυσικά, ο καθένας πρέπει να έχει μια ιδέα για το πώς φαίνεται το φίδι της οχιάς.
Ο βιότοπος αυτού του ερπετού είναι πολύ ευρύς. Οχιά βρίσκονται σχεδόν σε όλες τις περιοχές της Ρωσίας, με εξαίρεση, ίσως, μόνο στην τούνδρα. Αυτό το φίδι μπορεί να αναγνωριστεί κυρίως από το σχήμα του κεφαλιού του. Είναι στην οχιά είναι αρκετά μεγάλη και ταυτόχρονα επίπεδη. Μια στενή τομή χωρίζει το κεφάλι από το σώμα.
Το ρύγχος του φιδιού είναι αιχμηρό και ελαφρώς επιμήκη. Αυτό το σχήμα είναι χαρακτηριστικό για το κεφάλι σχεδόν όλων των δηλητηριωδών φιδιών. Αυτό οφείλεται κυρίως στην παρουσία δηλητηριωδών αδένων. Πολύ συχνά το κεφάλι της κοινής οχιάς είναι διακοσμημένο με ένα χαρακτηριστικό μοτίβο που μοιάζει με το γράμμα "X". Οι μαθητές αυτού του φιδιού είναι κάθετοι. Αυτό είναι επίσης στις περισσότερες περιπτώσεις ένα σημάδι δηλητηριώδους φιδιού.
Το μέγεθος του σώματος του Vipera berus συνήθως δεν είναι πολύ μεγάλο. Το μήκος του σπάνια υπερβαίνει τα 75 εκ. Στις βόρειες περιοχές της χώρας, μερικές φορές βρέθηκαν άτομα μήκους έως ενός μέτρου.
Το χρώμα του δέρματος της οχιάς είναι διαφορετικό. Αλλά σχεδόν πάντα στην πλάτη της, μπορείτε να δείτε ένα στενό σκούρο γκρι ζιγκ-ζαγκ, και σε σπάνιες περιπτώσεις ακόμη και λωρίδα. Αυτό το μοτίβο δεν φαίνεται μόνο σε απολύτως μαύρες οχιά.
Στην Κεντρική Ρωσία, οι εκπρόσωποι αυτού του γένους ερπετών με καφέ ή γκρι δέρμα βρίσκονται πιο συχνά. Ωστόσο, στην επικράτεια της χώρας μας, είναι επίσης συχνές οι οχιά με καφέ ή ακόμη και κόκκινο κεράσι.
Τα δηλητηριώδη δόντια αυτού του φιδιού βρίσκονται μόνο στο άνω μέρος της γνάθου. Έχουν μήκος περίπου 4 mm. Ένα διαταραγμένο ερπετό χτυπάει πάντα βίαια. Οι οχιά δεν επιτίθενται ποτέ σε ανθρώπους. Ωστόσο, δεν πρέπει καν να αγγίξετε το φίδι με ένα ραβδί. Σε αυτήν την περίπτωση, η κοινή οχιά μπορεί εύκολα να θυμώσει και να αρχίσει να ορμά στον δράστη.
Όχι μόνο τα ενήλικα φίδια αυτού του είδους είναι δηλητηριώδη, αλλά και οι απόγονοί τους. Τα νεογέννητα οχιά έχουν μήκος σώματος 10-16 εκ. Σε χρώμα, δεν διαφέρουν από τους ενήλικες. Το δηλητήριο στα μωρά κερδίζει πλήρη δύναμη μέσα σε 4-6 ώρες μετά τη γέννηση.
Οι κοινές οχιά ζουν κυρίως σε δάση και λιβάδια με ψηλό γρασίδι. Είναι πιο πιθανό να συναντήσετε αυτό το φίδι ενώ περπατάτε σε βαλτώδεις περιοχές. Επίσης, αυτά τα φίδια αγαπούν να ανεβαίνουν σε θυμωνιές χόρτου, να ζουν σε αλσύλλια βατόμουρου, σε όχθες ποταμού και σε εγκαταλελειμμένους κήπους. Το Vipera berus βρίσκεται επίσης στα βουνά - ανάμεσα στα βράχια. Ένα φίδι που επιπλέει σε ποτάμι ή λίμνη μπορεί επίσης να μοιάζει με οχιά. Η περιοχή του εδάφους ενός ατόμου έχει συνήθως διάμετρο 60-100 μέτρα.
