Οι άνθρωποι γνωρίζουν τα δελφίνια εδώ και αιώνες. Στα μέσα του περασμένου αιώνα, ξεκίνησε μια σοβαρή μελέτη αυτών των καταπληκτικών ωκεανών κατοίκων. Και το γεγονός ότι είναι εκπληκτικά και μάλιστα μοναδικά είναι αδύνατο να αμφισβητηθεί. Για παράδειγμα, οι απόμακροι πρόγονοι των κητωδών κάποτε ζούσαν στη στεριά και, για κάποιο λόγο, επέστρεψαν στον ωκεανό. Τα δελφίνια αναπνέουν οξυγόνο. Αλλά μόλις πρόσφατα έγινε σαφές πώς καταφέρνουν να κοιμούνται στον ωκεανό χωρίς πνιγμό. Και, ίσως, τα δελφίνια έχουν προετοιμάσει πολλά περισσότερα μυστήρια και ανακαλύψεις για τους επιστήμονες.
Αυτά τα καταπληκτικά δελφίνια
Οι επιστήμονες αποκαλούν τα δελφίνια τους διανοούμενους της θάλασσας για έναν λόγο. Και το θέμα δεν είναι καθόλου ότι ο εγκέφαλος του δελφινιού ζυγίζει περισσότερο από τον ανθρώπινο εγκέφαλο. Οι επιστήμονες έχουν αποφασίσει ότι τα δελφίνια φέρουν ονόματα για τον εαυτό τους, γνωρίζουν τα ονόματα των συγγενών τους. Επιπλέον, είναι σε θέση να μιλήσουν για κάποιον άλλον, τον καλούν ονομαστικά. Στη γη, κανένας εκτός από τον άνθρωπο δεν έχει τέτοιες δυνατότητες.
Επιπλέον, η έρευνα έχει δείξει ότι η γλώσσα των δελφινιών, όπως και η ανθρώπινη γλώσσα, υποδιαιρείται σε ήχους, συλλαβές, λέξεις, προτάσεις, απλές και σύνθετες και παραγράφους.
Τα δελφίνια είναι πολύ ανώτερα από τον άνθρωπο από την άποψη του ήχου. Μπορούν να διεξάγουν διάλογο, σε απόσταση ενός χιλιομέτρου μεταξύ τους. Και αν είναι απαραίτητο, μπορούν να ακούσουν ένα άλλο και 20 χλμ. Μακριά.
Το σώμα του δελφινιού είναι εξαιρετικά λειτουργικό. Τα μπροστινά πτερύγια λειτουργούν ως πηδάλια, ενώ τα πίσω πτερύγια ενεργούν ως έλικα. Έχουν ταχύτητες 60-65 km / h.
Γκρι παράδοξο και πολλά άλλα
Το διάσημο "Γκρι παράδοξο" σχετίζεται με τις δυνατότητες υψηλής ταχύτητας των δελφινιών.
Ο καθηγητής Gray, ειδικός στη βιομηχανική, υπολόγισε ότι για να αναπτύξει τόσο σημαντικές ταχύτητες με την αντίσταση που έχει το νερό σε οποιοδήποτε κινούμενο αντικείμενο, τα δελφίνια πρέπει να είναι 7 φορές ισχυρότερα.
Ο Max Cameron προσπάθησε να εξηγήσει το παράδοξο του Gray. Πίστευε ότι είχε να κάνει με το ελαστικό δέρμα του δελφινιού. Είναι γνωστό ότι όλα τα αντικείμενα, όταν κινούνται στο νερό, δημιουργούν ροές δίνης, οι οποίες απαιτούν πολλή ενέργεια για να σβήσουν.
Το δελφίνι δεν δημιουργεί στροβιλισμούς, είναι, όπως ήταν, βιδώθηκε στο νερό. Και το δέρμα του έχει μοναδικές ιδιότητες - αυτορυθμίζεται και μπορεί να αλλάξει την ελαστικότητά του ανά πάσα στιγμή σε οποιοδήποτε μέρος του σώματος. Όταν αλληλεπιδράτε με το νερό, αυτές οι ιδιότητες συμβάλλουν στην απόσβεση της αναταραχής ακριβώς δίπλα στο σώμα του ζώου.
Αργότερα, ο καθηγητής Hagiwara, υπάλληλος του Τεχνολογικού Ινστιτούτου του Κιότο, διαπίστωσε ότι ολόκληρο το εξωτερικό στρώμα του δέρματος των δελφινιών ανανεώνεται πλήρως κάθε δύο ώρες. Οι δοκιμές που πραγματοποιήθηκαν επέτρεψαν να διαπιστωθεί ότι τα σωματίδια του απορριφθέντος στρώματος του δέρματος καταστρέφουν τις σχηματισμένες ροές δίνης και μειώνουν την αναταραχή του νερού. Αλλά ακόμη και αυτό δεν είναι σε θέση να εξηγήσει αναμφίβολα γιατί τα δελφίνια είναι σε θέση να αναπτύξουν τόσο υψηλή ταχύτητα.
Στο τέλος, αποδείχθηκε ότι ο Gray ήταν ακόμα λάθος, και τα δελφίνια είναι ισχυρότερα από ό, τι νόμιζε. Για παράδειγμα, ένα δελφίνι με φιάλη έχει ένα λάκτισμα ουράς που είναι 10 φορές πιο ισχυρό από ό, τι πιστεύαμε προηγουμένως.
Τα δελφίνια μπορούν επίσης να βουτήξουν αρκετά βαθιά. Ένα εκπαιδευμένο δελφίνι της Ατλαντικής μπουλντόζης είναι ικανό να βουτήξει σε βάθος 300 μέτρων και να παραμείνει κάτω από το νερό για 12-15 λεπτά.
Πώς μπορεί να κάνει ένα ζώο που αναπνέει οξυγόνο χωρίς αυτό για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα; Αποδεικνύεται ότι οι ιστοί του σώματος των δελφινιών είναι σε θέση να αποθηκεύουν οξυγόνο. Εάν είναι απαραίτητο, το σώμα του ζώου χρησιμοποιεί αυτά τα προηγουμένως συσσωρευμένα αποθέματα.
