Η αφοσίωση του dingo κέρδισε τις καρδιές των αναγνωστών του δεκαπενταετούς καπετάνιου της Jules Verne. Στο έργο ενός εξαιρετικού συγγραφέα, μπορείτε να βρείτε μια ιστορία για ένα ασυνήθιστο σκυλί, του οποίου ο βασικός βιότοπος είναι η Αυστραλία. Αυτό είναι ένα μοναδικό ζώο. Παρά το γεγονός ότι τα dingoes ονομάζονται σκυλιά, δεν γαβγίζουν, αλλά μπορούν να γλιστρήσουν σαν λύκος.
Σύμφωνα με την ταξινόμηση του "Karl Linnaeus", ο σκύλος dingo ανήκει στη σειρά των αρπακτικών, του σκύλου του είδους λύκου. Και μόνο στα υποείδη εμφανίζεται το όνομα του dingo.
Ο πιο κοινός βιότοπος dingo πρέπει να ονομάζεται Αυστραλία. Σε αυτήν την ήπειρο μπορείτε να βρείτε ζώα που δεν βρίσκονται σε άλλες ηπείρους του πλανήτη ή είναι πολύ σπάνια σε άλλα μέρη. Εκτός από την «πράσινη ήπειρο», αυτά τα ζώα βρίσκονται στη Νοτιοανατολική Ασία (Ταϊλάνδη, Μιανμάρ), νοτιοανατολική Κίνα, Μαλαισία, Ινδονησία, Μπόρνεο, Λάος, Φιλιππίνες και Νέα Γουινέα. Ωστόσο, σε αυτές τις περιοχές, οι πληθυσμοί των dingoes είναι μικροί.
Η Αυστραλία φημίζεται για την σχεδόν πλήρη απουσία αρπακτικών. Κατά συνέπεια, ο πληθυσμός του dingo δεν είχε φυσικούς εχθρούς σε αυτήν την ήπειρο.
Ένας ενήλικας, φτάνει τα 62 εκατοστά στο ακρώμιο. Το βάρος μερικές φορές υπερβαίνει τα 20 κιλά. Το χρώμα κυμαίνεται από ανοιχτό καφέ έως σκούρο καφέ. Μερικά άτομα είναι λευκά ή στίγματα. Τα σκυλιά αυτού του υποείδους προτιμούν έναν νυχτερινό τρόπο ζωής. Κατά κανόνα, τα dingoes δεν συγκεντρώνονται σε μεγάλα κοπάδια (μόνο 8-12 άτομα - ένας τέτοιος αριθμός ζώων μπορεί να παρατηρηθεί σε ένα κοπάδι). Αλλά αν μιλάμε για μεγάλο θήραμα, για παράδειγμα, για να χτυπήσουμε ένα πρόβατο από το κοπάδι, ο αριθμός των ατόμων στο κοπάδι μπορεί να αυξηθεί αρκετές φορές.
Αυτοί οι θηρευτές ζουν σε σπηλιές ή λαγούμια. Η μητέρα τρέφει τα μωρά της με γάλα έως και τέσσερις μήνες και ήδη στην ηλικία ενός έτους, τα κυνήγι των dingoes ανεξάρτητα.
Αυτά τα σκυλιά είναι αρκετά γρήγορα. Ένας ενήλικος σε μικρή απόσταση, αναπτύσσει ταχύτητα 60-65 km / h.
Τα Dingos δεν είναι εγγενή στην Αυστραλία. Οι επιστήμονες ισχυρίζονται ότι αυτό το είδος μεταφέρθηκε στην «πράσινη ήπειρο» πριν από περίπου 3500 χρόνια από τα νησιά του αρχιπελάγους της Ινδονησίας.
