Οι χελώνες είναι δημοφιλή κατοικίδια με ενδιαφέρουσα εμφάνιση και ανεπιτήδευτη. Είναι τόσο διαφορετικά από άλλα ζώα που ορισμένοι ιδιοκτήτες αναρωτιούνται μερικές φορές πώς αναπνέουν τα κατοικίδια ζώα τους.
Οδηγίες
Βήμα 1
Όσον αφορά τη δομή του αναπνευστικού συστήματος, οι χελώνες δεν είναι πολύ διαφορετικές από άλλα ζώα. Έχουν καλά αναπτυγμένους πνεύμονες με τους οποίους αναπνέουν μέσα και έξω, αλλά οι χελώνες δεν έχουν θώρακα. Αναπνέουν όχι λόγω της σύγκλισης και της απόκλισης των πλευρών, καθώς αυτό αποτρέπεται από το καβούκι, αλλά χρησιμοποιώντας τις δέσμες των μυών που πηγαίνουν στο έλασμα από τον ώμο και τις πυελικές ζώνες, καθώς και τους ραχιαίους-κοιλιακούς μυς, οι οποίοι είναι που βρίσκεται κατά μήκος της άκρης του καβαλιού. Η κίνηση αυτών των μυών οδηγεί σε αλλαγή του όγκου της κοιλότητας του σώματος - μείωση ή αύξηση και, ως εκ τούτου, σε μεταβολή του όγκου των πνευμόνων, ως αποτέλεσμα της εισπνοής ή εκπνοής.
Βήμα 2
Στο μπροστινό άκρο της κεφαλής της χελώνας, υπάρχουν εξωτερικά ρουθούνια, μέσω των οποίων εισπνέει αέρα. Στη συνέχεια, μπαίνει στη στοματική κοιλότητα, όπου τα εσωτερικά κοχλιακά ρουθούνια, δίπλα στη λαρυγγική σχισμή, έχουν έξοδο. Ο αέρας εισέρχεται στην τραχεία, μετά στους βρόγχους και από εκεί στους πνεύμονες.
Βήμα 3
Οι χελώνες δεν έχουν βράγχια, επομένως δεν μπορούν να αναπνέουν οξυγόνο διαλυμένο στο νερό. Τόσο τα υδρόβια όσο και τα χερσαία ζώα χρειάζονται αέρα για κανονική ζωή. Αλλά η αναπνοή των χελωνών δεν είναι καθόλου τόσο έντονη όσο αυτή των ανθρώπων. Κατά τη διάρκεια της δραστηριότητας, η χερσαία χελώνα παίρνει μόνο 4-6 αναπνοές ανά λεπτό. Το νερό, και ακόμη λιγότερο συχνά, μπορεί να επιπλέει στην επιφάνεια για να αναπνέει αέρα μόνο μία φορά κάθε είκοσι λεπτά. Κατά τη διάρκεια της αδρανοποίησης, όταν ο μεταβολισμός των ζώων επιβραδύνεται, η ανάγκη τους για οξυγόνο μειώνεται σημαντικά.
Βήμα 4
Κατά τη διάρκεια της εξέλιξης, οι χελώνες έχουν λάβει κάποιες πολύ πρωτότυπες προσαρμογές για να διευκολύνουν τη διαδικασία της αναπνοής. Για παράδειγμα, οι μαλακές χελώνες όχι μόνο αναπνέουν με τη βοήθεια των πνευμόνων τους, αλλά είναι επίσης σε θέση να απορροφήσουν μέρος του οξυγόνου μέσω του δέρματος. Και στις χελώνες γλυκού νερού, μέρος της ανταλλαγής αερίων συμβαίνει στους πρωκτικούς σάκους που ανοίγουν στην κλοάκα.
